Pośród niesnasek Pan Bóg uderza.

825



Pośród niesnasek Pan Bóg uderza.



Dopiero jako człowiek

a dzisiaj to już papież

taka szybka zmiana

że się nie połapiesz.



Lecz zaraz na początku

widać pewne zmiany

nie przywdział pelerynki

gdy przez tłum witany



Już robi furorę

choć tak mało znany

zna osiem języków

czy dobrze wybrany ?



Przytoczę tu wiersz Juliusza Słowackiego pod takim tyt. jak nagłówek, który po śmierci Grzegorza XVI był oczekiwaniem papieża słowiańskiego na początku XIX w. Może wreszcie ten, będzie tym oczekiwanym papieżem, na wszelkie zło, jakie się dzieje w KK.



Pośród niesnasek Pan Bóg uderza

W ogromny dzwon,

Dla słowiańskiego oto papieża

Otworzył tron.

Ten przed mieczami tak nie

uciecze

jako ten Włoch,

On śmiało, jak Bóg pójdzie

na miecze;

Świat mu – to proch   826
Pośród niesnasek Pan Bóg uderza.



Takiego ducha wkrótce ujrzycie

Cień, potem twarz;

Wszelką z ran świata wyrzuci

zgniłość,

Robactwo,gad

Zdrowie przyniesie, rozpali miłość

I zbawi świat.



A trzeba mocy, byśmy ten pański

Dźwignęli świat:

Więc oto idzie papież słowiański,

Ludowy brat.


Może to nasz wieszcz się pomylił, ale chodziło mu o to samo, czyli dogadanie się z ludem, i utemperowanie niepożądanych poczynań kościoła, a zwłaszcza jego
dostojników, tym bardziej że bogactwo kościoła, i jego olbrzymie połacie nie uprawianej ziemi, przerasta
jego potrzeby. Ziemia zawsze należała do ludu, bo to ona dawała mu zawsze nadzieję przetrwania a tak stoi odłogiem i nie uprawiana przez lata, traci na wartości
i jej znaczeniu.



2013-03-18 Polityka-Rymki

Włodzimierz Wojakowski