Już
pomału.
Już pomału, tak
powolutku
będziemy żegnać
poznanych ludków
tych najbliższych i mało
znanych
albo tych dalszych, także
kochanych
bo się przecież razem
żyło
tak uczyło, jak tworzyło
aby po nas coś zostało
lepiej więcej, niż za
mało.
Jednych starość i śmierć
przeraża
starość możliwości
także więcej stwarza
więcej jest czasu, tylko
sił mało
te różne możliwości to
stwarzało
bo można przecież coś
zrobić, naprawić
sobie i bliskim, tym
radość sprawić.
To nic że potem wszystko
nas boli
bo czas i odpoczynek,
każdy ból ukoi
potem ład i czystość,
oczy nam raduje
te efekty pracy, każdy je
wyczuje.
I gdy się wreszcie
naprawdę odchodzi
nie wyrzucą wszystkiego
po nas nawet młodzi
nawet mała cząstka, po
nas też zostanie
jako ta pamiątka, na
wieczne rozstanie.
2019-08-14 Rymy Włodka
Włodzimierz Wojakowski
