Haj-ter - to taki pluskwiak literacki (śmierdzi)

Haj-ter to taki pluskwiak literacki. (śmierdzi)

Nawiązując do mojego ostatniego postu pt. Blogerzy gdzie poruszyłem kwestię

obecnego braku komentarzy u bloggerów pragnę przypomnieć czytelnikom, że kiedy

ja rozpocząłem blogowanie w 2007 roku, komentowanie postów było tak nagminne,

że przerodziło się się w przyjaźnie wirtualne a nawet bezpośrednie między blogerami, które trwa do dzisiaj lub zostało przerwane śmiercią lub chorobą któregoś z nich. Na dowód przytoczę kilka, zwłaszcza ludziom młodym, aby wiedzieli że pisanie głupot jako komentarze do różnych artykułów świadczy na ich niekorzyść a nie tych o których piszą te głupoty w formie komentarzy.

Nawet nazywanie ich haj-terami świadczy że nie mają oni nic wspólnego z kulturą pisania o kimś lub o czymś czegokolwiek a często jest to tylko małpowanie swojego poprzednika.

Na dowód że można inaczej i do tego kulturalnie czyli grzecznie, bo nie trzeba być opryskliwym aby zaistnieć w Necie przytoczę kilka komentarzy dotyczących postów

już nie żyjącej i o wiele młodszej Insiery, która faktycznie nazywała się Krystyna

Rembelska. Odeszła, kiedy ja też byłem bardzo chory. Komentarzy do jej postów

takich jak „Pan Bóg to miał głowę”,” Na ławecze siedzę sama” czy „ Chciało by się na majówkę”. Dlatego przypomnę tu niektóre z nich, jako wzór do naśladowania.

W odzewie na ten ostatni post, czyli „Chciało by się na majówkę” ,który był napisany bo długiej przerwie, ja Insierze odpisałem tak: boczęsto żartobliwie nazywałem ją Kasią.

Serwus Kasiu.

Kim ta Kasia w życiu była

Że ją wiosna rozmarzyła

Bo gdy tylko buchła Majem

To wesoło jej zwyczajem

Powitała nas wesoło
Odwiedziła własne sioło

By posłuchać swego taty

Jak to śpiewał jej przed laty

Internauci z wsi i miast

Nadszedł już majowy czas.

PS Pozdrawiam serdecznie umajoną Kasię. Włodek

2018-04-22 Rymowanki

Wojakowski Włodzimierz