A ja jej odpowiedziałem.
Tak mnie cieszy, Ciebie
słyszę
Bo przerwałaś długą
ciszę
Cisza czasem też zabija
Nie potrzeba pały, kija
Ona dręczy, mózg lasuje
To uczucie męczy mnie
Kiedy się zbyt mało wie.
A tak kwiatek, raz
ławeczka
Czekolady pełna teczka
Albo jakaś kartoflanka
Wyjadana prosto z garnka.
Tak to długo można żyć
I blogerem zawsze być.
Pozdrawiam i ściskam
serdecznie.
Wojak Włodek
Niestety z tym długim
życiem
strasznie się pomyliłem,
bo moja Kasia
odeszła przedwcześnie,
podobnie jak
wielu znanych mi blogerów
na przestrzeni
11 lat mojego blogowania.
Ponieważ nasze życie nie
trwa wiecznie
czy warto pisać jakieś
bzdury na forum
publicznym jak to czynią
haj-terzy
kryjąc się anonimowo jak
te szczury.
2018-04-30 Rymowanki
Wojakowski Włodzimierz